Air laut dari sumber bawah tanah

Air garam dari sumber bawah tanah selalunya mempunyai kandungan garam yang jauh lebih tinggi daripada air laut, selalunya ia adalah kira-kira 30%, iaitu hanya di bawah had keterlarutan. Di sini sekali lagi, garam biasa adalah juzuk utama. Nilai pH biasanya agak rendah (turun kepada kira-kira 4), iaitu airnya berasid. Walaupun kandungan oksigen sangat rendah atau bahkan tidak wujud, kandungan H₂S mungkin berjumlah beberapa ratus miligram seliter.

Larutan garam berasid yang mengandungi H₂S sangat menghakis dan memerlukan bahan khas.

Akibat kandungan garam yang tinggi dan bergantung kepada keadaan operasi, seseorang mesti menjangkakan tahap tertentu pemendakan garam. Dalam kes sedemikian, langkah balas yang sesuai mesti diambil berkenaan dengan reka bentuk, operasi dan pemilihan bahan.

Kakisan dalam air laut

Bahan yang digunakan bukan sahaja mempunyai ketahanan yang cukup tinggi terhadap kakisan seragam, tetapi juga terhadap kakisan tempatan terutamanya kakisan pitting dan celah. Fenomena kakisan sebegini dialami terutamanya dengan aloi ferro pasif sendiri (keluli tahan karat). Apa yang dipanggil pam 'siap sedia', yang hanya dikendalikan secara berselang-seli, menghadapi risiko kakisan terhenti; membanjiri air tawar sebelum tempoh penutupan atau permulaan berkala dianggap berfaedah.

Pelbagaipam air lautkomponen hendaklah dibuat daripada bahan daripada jenis yang sama untuk mengelakkan kakisan galvanik. Perbezaan potensi antara bahan individu adalah serendah mungkin. Walau bagaimanapun, jika tidak seperti bahan perlu digunakan atas sebab reka bentuk, permukaan logam kurang mulia yang bersentuhan dengan air hendaklah besar berbanding dengan logam mulia. Rajah 5 memberikan maklumat tentang bahaya kakisan galvanik apabila bahan jenis berbeza digabungkan.

Halaju yang tinggi boleh menyebabkan hakisan hakisan. Akibatnya menjadi semakin serius, semakin agresif medium, dan semakin tinggi halajunya. Manakala kadar alir mempengaruhi tingkah laku keluli tahan karat dan aloi nikel hanya pada tahap yang kecil, kedudukannya diterbalikkan di mana bahan ferus tidak beraloi dan aloi tembaga terlibat. Rajah 6 menyediakan maklumat kualitatif tentang pengaruh kadar aliran. Oleh itu, pertimbangan sewajarnya harus diberikan sama ada medium mengandungi oksigen atau H₂S. Kuantiti H₂S yang besar cenderung untuk mengecualikan kehadiran oksigen; dalam kes sedemikian, medium adalah sedikit berasid, turun kepada pH 4.

Tingkah laku material

Jadual 1 membuat cadangan untuk bahan pam atau gabungannya. Melainkan dinyatakan sebaliknya, maklumat berikut digunakan untuk air laut tanpa sebarang kandungan H₂S.

Keluli tanpa aloi dan besi tuang

Keluli tanpa aloi tidak sesuai untuk air laut, melainkan ia disediakan dengan salutan pelindung yang sesuai. Besi tuang hanya digunakan untuk halaju rendah (mungkin untuk selongsong); dalam kes ini perlindungan katodik biasa bagi bahagian dalam yang lain harus digunakan.

Tuangan Ni Austenitik

Ni-Resist 1 dan 2 hanya sesuai untuk halaju sederhana (sehingga kira-kira 20 m/s).